سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

چرا در لیست احتمالی کابینه­ی دولت آقای روحانی حتی یک وزیر زن هم به چشم نمی‌خورد؟!

 این مطالبه از دولت روحانی که زنان هم به عنوانی نیمی از جمعیت کشور، در اداره­ی سطوح کلان مملکت مشارکت داشته باشند، از این فکر ساده­انگارانه ناشی نمی­شود که ما باید بخاطر شووِ دموکراسی و اثبات پذیرش ظاهری حقوق برابر جنسیتی هم که شده در کابینه زن داشته باشیم، حتی از این فکر هم ناشی نمی­شود که بایستی قدرتمندان سیاست از سر ترحم و به خاطر موقعیت فرودستی زنان لطف کنند و در کابینه "سهم" کمی به زنان بدهند که دیگر صدایشان در نیاید، چرا که خود این از یک طرف استفاده­ی ابزاری از جنسیت است و از طرف دیگر زنان را در موقعیت ضعف قرار می­دهد و آنها را وا می دارد که مشروعیت شان را نه از خودشان بلکه از مرجعیتی بزرگتر یعنی "پدرسالاران سیاست" بگیرند که هر دوی اینها خود بازتولیدکننده ی گفتمان ناعادلانه و مردمحور کنونی است و انفعال را برای زنان به دنبال دارد.